Vahiy kâtibi Hazret-i Muaviye (r.a.)
Hz. Muâviye, Resûlullâh Efendimiz (s.a.v.)'in:
"Allâh'ım, Muâviye'ye hesâb ve kitâbı öğret ve azâbdan koru" ve;
"Allâh'ım, Muâviye'yi hâdî ve mehdî (hidâyet edilmiş ve hidâyet edici) kıl ve onunla insanlara hidâyet ver." duâlarına mazhar olmuştur.
Fakîhler Hz. Muâviye'nin sözüne itimat ederlerdi. Kütübü Sitte'de (Buhari, Müslim, Ebu Davud, Tirmizi, Nesâî ve ibn-i Mâce) ve Hanbelî mezhebinin imamı imâm Ahmed'in Müsned'inde Hz. Muâviye'den hadîs rivayet edilmiştir ki bu kitaplar Resulullâh'ın sünnetinin en muteber metinlerindendir.
Hz. Muâviye, Resülullâh'ın vahiy kâtiblerindendir ve Hz. Zeyd bin Sâbit ile birlikte en uzun müddet kâtiplik yapmıştır.
İmam Abdullâh bin Mübarek'e 'Ömer bin Abdülaziz mi yoksa Muâviye mi faziletlidir.' diye sorulunca:
"Resûlullâh ile gaza ederken Hz. Muâviye'nin atının burnuna giren toz ondan(Ömer bin Abdulaziz’den) şu kadar daha faziletlidir." dedi.
Aynı sual Muâviye bin imran'a sorulunca öfkelenmiş ve "Hiçbir insan Resulullâh'ın Ashâbı ile kıyâs edilemez. Muâviye hazretleri de sahabedendir. Hem o Resülullâh'ın akrabasıdır ve aynı zamanda vahiy kâtibidir." demiştir.
Hz. Muâviye Sünnet-i nebeviyyeye uymakta pek harîs/hırslı idi, dâimâ Resülullâh'ın hadîslerini öğrenip onunla amel eder, halka da uymağı emreder, sünnete uymayan hareketlerden nehyederdi.
Hz. Ömer, Hz. Muâviye'yi Şam'a vâli tayin etmiş, Hz. Osmân zamanında vâliliğe devam etmiştir.
Sahabeden bir nice zât onu takip ettiler, tabi oldular.
Hz. Hasan (r.a.) da eğer onu halifeliğe ehil görmese idi hilâfeti teslîm etmezdi. Zira emrinde 40 bin askeri vardı.
